22 Ekim 2014 Çarşamba

afiyet olsun patron


Patronlar dünyanın en can sıkıcı insanları. Varlıklarını ensenizde hissetmek yerine köpek maması yemeyi tercih etmenize sebep olabilir. Ya da bu sadece bende ki etkisi. Okulu bırakıp çalışma hayatına atılmadım, endişelenmeyin. Olan şu sanırım 3 yıldan fazladır zaten çalışıyorum. Babamdan beni bir kursa göndermesini istedim. O da bana 1 yıl içinde bıraktığım, tamamlamadığım işleri ve kursları örnek gösterdi ve hayır dedi. Bende o gün kendi cebimin patronu olmaya karar verdim. Daha önce tek bir iş yapmamıştım ve sakarlıkla öyle garson falan olmam imkansızdı. Bende dayımın üniversiteden arkadaşı olan Patron`u aradım. Ne alaka sesini duyabiliyorum. Şöyle ki dayımla çok yakınlardı ve dayımla birlikte bize sürekli gelirdi ve ben uzun süre onu da dayım sandım. Ne yapayım denizde kum bende dayı. O da gel benle çalış dedi. Birincisi yaptıkları işten ben bir halt anlamıyorum, alakam yok. Gel zaman git zaman ben işi baya kaptım. Koca yazda onlarla çalışınca ofisin yeni elemanı olmuş oldum. Tek fark ben canım istemeyince gelmiyordum. Bu da şu sorunları beraberinde getirdi. Patron tam bir çalışma manyağı, daha doğrusu o yatma diğerleri çalışmalı manyağı. Gece eve gitme mutlu oluyor ya adam. Bense bir dakika geçirmeden çıkıyorum. Zaten tüm gün çalışıyorum, tüm günüm ölüyor. Ben erken çıkıp, kafama göre gelince çalışanlarını ayarttığını düşünmeye başladı. Bir de zamanla kalıcı eleman olunca, baştaki pamuk adam gidip Patron geldi. Ofis içinde canavar çıkınca dayı sandığım adam. Para gelmiyorsa bir de adamın gözü dönüyor. Bana gör yüz iki yüz kafi ama adam günde on binden aşağısını para saymıyor. Sonrada para yok diye söylenip, patlayacak birini arıyor. Başta bana bağırdığında karşılık veriyordum, sonra ilerde bu tiplerle karşılaşabileceğimi düşünüp sükunetle karşılama başladım. Ama bende de sabır var. Millete sinirlendi, üzerine çalan telefonum yüzünden deliye döndü. Neymiş doğru düzgün bir şey koyacakmışım. Sükunetle karşıladım, kocaman güldüm tabi dedim ve “çay getireyim yeni yaptılar” dedim. Bardağı aldım çaydan önce güzelce TÜKÜRDÜM. Ardından çayı doldurdum, götürdüm afiyet olsun dedim ve ilk yudumunu almasını bekledim. “Çay çok güzel olmuş. Ellerine sağlık” dedi. “Ben yapmadım.” dedi. Neymiş benim elimden içti diyeymiş. Her zamanki gibi pişman oldu şirinlik yapıyor aklı sıra. Azıcık akıl olsa bana bağırdıktan sonra, hiç yapmadığım bir iş yapıp ona çay getirmeyeceğimi akıl ederdi. Önce sakız çiğniyorum diye, sonra zil sesim. Bir günde birden fazla azar beni geriyor be dostum. Git gerçekten kızdığın işe yaramaz sağ kolum o benim dediğine kükre. Bana değil. Yoksa şeker niyetine tükürdüğüm çayı böyle içersin. Öz dayım olsan da tanımazdım ama üzülme.

19 yorum:

  1. ayy gerçekten bunu yapanlar varmış, hani filmlerde olur ya,
    sakın deşifre olmayasın ha.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. başka yapanlar var mı bilmiyorum ama aklıma daha parlak bir fikir gelmedi. :D

      Sil
  2. Ay çok iyi yapmışsın oh olsun.
    Bir de kazanıp kazanıp para yok demiyolar mı iyice sinir oluyorum.Aç gözlü şeyler.Bi kere şükretseler olmaz sanki.
    Bu adamın durup dururken öfkelenmemeyi öğrenmesi lazım. Sonra böyle pişman olur tabi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. heheh bilse pişman olur kesin :D galiba en çok zevk aldığım kısmı asla ne içtiğini bilemeyecek. :D Hak etti

      Sil
  3. oh olsun para göze :)
    Senden korkulur :) ayakları denk almak lazım.
    İş konusunda tebrik ederim :) kendi paranı kazanmak çok iyi ve ayrıca hiç yoktan referans yada tecrübe :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yaptığım işin benim okuduğum sektörle uzaktan yakından alakası yok, referans olmaz ama tecrübe evet.
      Kırmızı gören boğa gibiyim ne yapayım :D

      Sil
  4. Bi patron insanın ne kadar yakını olursa olsun yine de patron triplerine sahiptir bu hiç değişmez :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle. Balayı gibi o canım cicimler illa ki bitiyor.

      Sil
  5. italyan yeni dalga sinema filmleri gibi ya:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Daha parlak fikirleri var mı? Hangi filmler bunlar ? :D

      Sil
  6. Bazı insanlar sinirlenince resmen komikleşiyor... Nalet olsasıca patronlar!!! ;))

    YanıtlaSil
  7. yalnız dayımın yanına sekreter olmaya gittiğimde ben de aynısını yaşadım ahahahaahaha işe arabada birlikte gittiğim adam başka oluyordu bende ofise girince başka. dengesiz hareketlerine dayanma sınırım benim de seninki gibi oldu tükürmedim tabi de anneme şikayet ettim kardeşini "bana böyle böyle yapıyor" diye bir de ağladım annem akşamında dayımı köşeye çekip bağırmaya başladı. sonra ben yine işsiz, parasız :')

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hahaha. Olan sana olmuş. Ben anneme çıtlatınca genel tavrı burnunu sürtüyordur, dışarda herkesöyle, istemiyorsan bırak sana çalış demiyoruz, kendi problemlerini halletmeyi öğrenmelisin. Bende öyle yaptım. Geç çık dediği günler alarm kurdum telefon çalıyormuş gibi açtım etrafında "aa anne biliyorum geç kaldım geliyorum" derdim. Kapanınca "Canım sen çık yaa. Dinler" derdi :D Tabi annemin bundan haberi hiç olmadı :D

      Sil
    2. Yalnız senin ki öz dayı ayıp heee. Gerçi bizimkiler bacaklarını kırarım diye tehdit eder kovmaz daha çok işkence ederdi :D

      Sil
    3. şimdi desem anneme "ya böyle böyle yapıyorlar ama bana" diye dönüp bakmaz ama :D geçti o eski günler ahh ah. ne değiştiyse artık -sanırım öz dayıma kinlenmemi istemedi-
      prenseslik de iş hayatında sıkıntıdan başka bir şey değil he :D
      yalnız alarmı arama gibi gösterip çıkman çok iyiymiş :D

      Sil
    4. Bir arkadaşım şeytanı yanımda stajyer olarak almamı tavsiye etmişti. Bazen ki çoğu zaman pisleşebiliyorum yaa. Hepsini anlatıp kaçırmak istemem tabi milleti :D

      Sil
    5. ben de taksit taksit böyle alıştırarak pisliklerimi yazmayı düşünüyorum göz korkutmaya gerek yok :D masum genç kızlarız burada sonuçta :P :D

      Sil
    6. hehehe bir delide burada yehuuuuuu :D

      Sil