Sürekli bir memnuniyetsizlik hali var. Her şeye bir
mızmızlanma. Hiçbir şeyden memnun değiliz. Ne verirse versin hayat tatmin
olmuyoruz. Zaten sürekli bir şikayet sürekli bir şikayet. Zaten şu hayatta bir
bizim başımıza geliyor ne gelirse. Bütün aksilikler bir tek bizi buluyor. Derdi
olan bir biziz. Trafik sadece bize var. Manyak hocalar, takıntılı patronlar bir
bizde var. Geri kalan herkes için hava güneşli iken bir tek bizim üzerimize
yağmur yağıyor. Herkesin çok parası var, bir tek bizde yok. Herkes istediği her
şeye sahipken biz değiliz. Herkes mutlu, mutlu olmayan, olmayı başaramayan bir
tek bizleriz. Her yere de herkeste bir yakınma. Sürekli bir şikayet. Bıkmadan
usanmadan sadece mutsuzluklarımızdan bahsediyoruz. Okuyorum, bakıyorum bir
Allah`ın kuluda “Lan ben mutluyum. Derdim tasam yok benim.” demiyor. Herkes bir
şeylerden yakınıyor. Diyeceksin sen yapmıyor musun? Yapıyorum. Hem de çok
yapıyorum. Zaten bunu yazma sebebim de bu. Sürekli yakınmışım. Uzun zamandır
insan tek bir keyfim yerimde demez? Bir kez mi memnun olmaz? Sorunum mu var?
Aslında birçok insana göre yok. Basit şeyler. Ne bileyim ölür müyüm korkusuyla
yaşamıyorum, aç değilim, amansız bir hastalığım yok. E o zaman tüm bu
söylenmelerim neden. Neden bu kadar tatminsiz ve yorgun hissediyorum? Derdim
ne? Derdiniz ne? Mutlu olan birini gösterin bana.
Oha daha şimdi bununla ilgili bir yazı yazdım :D
YanıtlaSilTesadüfün bu kadarı ama :D
Silgerçekten ilginç... benim son öykümdeki (Yatak Arkadaşı) karakter de tam böyle... tamam kabul ediyorum, biraz da farklı yönleri olabilir :)
SilBoyle olmayan mi var. Herkes soyleniyor. Okudugum etrafta gordugum hep bu. Psikolojik olarak etkilendigimi fark ettim. Beyinimin icine siciyorlar. Etrafta bu kafar mutsuz insam varken mutlu olmak sacma gibi
Silsöz konusu mutluluk olduğunda, başkalarının mutsuzluğundan etkilenmektense mutluluk yaratıp dağıtacak olgunluğa sahip olmamız gerek bana kalırsa. büyümeyü ancak o zaman başarabiliyoruz.
Silne büyüme ne olgunluk beceremedim ben. Kişisel gelişimde bir yerde tıkandım kaldım.
SilŞimdiden memnun olmanın yollarını ara... en azından o dediklerin(Hastalık vs) olmadan önce dene... sana memnuniyetsizlik alanında işin uzmanından bir tavsiye olsun bu.az bir şey değiş ama reca ederim öyle manyak bir polyanna olma
YanıtlaSilNedenlere gelirsek bir sürü...en basiti en yakınlarımızdan kopyalıyoruz bu davranışı. azıcık kurcala anlarsın. Kolay gele :)
Polyanna olmam için yeniden dünyaya gelmem ruhumu da şeytanın ele geçirmesi gerekiyor. Annem kötümsersin der ben mantıklıyım derim.
SilYa beni tam ne mutsuz ediyor bilmiyorum ama desen ki mutlu eden şeyler onları da bilmiyorum.
Kim lan onlar bulunca ağızlarıyla ilgili bir kaç iğrençlik düşünüyorum.
Bir de teşekkürler. Söylediklerini düşünücem :D
Olmadı seni tekrar ve tekrar rahatsız edeceğim
Son zamanlarda üzerine gelmeye devam ettikçe insanlar o yorgunluk bitmeyecek sende belli. Hepimiz büyük küçük şeyleri düşünüp kafamıza dert ediyoruz kim kendine bu konuda engel olabiliyor ki? Düşünme ama başkalarını sen, bırak onlar kendileri düşünüp düzeltsinler psikolojilerini sen kendine lazımsın. Staj ve diğer şeyleri düşünmeden kendine zaman ayırmayı dene. Kapat telefonu dinleme kimseyi rahatla biraz. Umarım yakın zamanda bu karabulutlardan kurtulursun
YanıtlaSilTelefondan nefret ediyorum cidden bak. Ya bir de saçma bir şekilde ben hiç belli etmem. Görsen beni hep salak salak sırıtırım. surat asmadığım için mi bu kadar üzerime geliyorlar anlamıyorum.
SilGerçi bu ara herkesin her şeyi gözüme batıyor
O kadar hızlı yaşıyoruz ki, herşey gözümüzde büyür oldu. Karnımız tok, sırtımız pek ama nedense odağımız hep olmayanlarda, olamadıklarımızda... Çünkü; herşeyin hep daha iyisi var... Sürekli tüketir durumdayız. Mutlu olmak zor iş haline geliyor... Bir yerlerde yanlış yapıyoruz... Sevgiler...
YanıtlaSilİşte bu. Artık hiç bir şey yetmiyor. Kendimde ve insanlarda da bunu görmek beni tiksindiriyor. Ve o kadar çok uyaran var ki mutlu olup olmadığımızı bile anlayıp fark edemiyoruz.
SilÇok mutluyum, elimdekiler çok güzel, çok şeye sahibim vs. diye yazsam artiz dersiniz bu sefer de :D
YanıtlaSilYargılama olayına karşıyım ama diyebilirim. Yazsana ben unutunca tepkime bakarız :D
SilBuraya yazdıklarınla degerlendiriyorsan ki anladığım kadarıyla öyle bence yapma. İnsan mutlu oldugu anı yazamaz ki. En azından ben yazamıyorum. Bir kere yazıya dökeyim dedim yok yani o duyguyu yazıya dökmek biraz beceri işi.
YanıtlaSilSon zamanlarda yazdıklarıma bakıyorum canım. hep içi kokuşmuş halde yazılar, hep bir memnuniyetsizlik bendeki. Hadi memnun değilim neden hep yaptığımı yapıp rest çekmiyorum insanlara onu anlamış da değilim büyümek mi bu şimdi?
Sil